Wanneer je gaat, 
zal ik met mijn bloed jouw naam heel diep kerven.
Mijn liefste, als je gaat dan gaat het licht met jouw, dan... zal ik sterven.

Ik had een jongen wild als de wind. (Hé Halleluja)
Zo ongetemd ontstuimig. (Hé Halleluja)
Hij was het leven in eigen persoon. (Hé Halleluja)
Hij was een koning maar één zonder kroon. (Hé Halleluja)
Maar de echte koning liet hem roepen - Hé Halleluja.
Want hij werd soldaat in 's konings troepen - Hé Halleluja.

En elke brief was vrolijk blij. (Hé Halleluja)
Maar het was niet de waarheid. (Hé Halleluja)
Hij was geveld in een bloedige strijd. (Hé Halleluja)
Hij was zijn jeugd en zijn overmoed kwijt. (Hé Halleluja)
Maar de echte koning was afwezig - Hé Halleluja.
Die was met z'n eigen hartje bezig - Hé Halleluja.

Ik had een jongen wild als de wind. (Hé Halleluja)
Hij is teruggekomen. (Hé Halleluja)
Als een verloren en moedeloos kind. (Hé Halleluja)
Vraag me nu niet wat ik van oorlogen vind. (Hé Halleluja)

Wanneer je gaat, gaat het licht met jou,
en... wil ik sterven.

(Hé Halleluja)

(c) Dorlois / Roucher / Boduin