Ze zei dat ze me van ergens kende,
En ik wist niet van waar of wie,
Je stelde beter maar geen vragen,
Ze wist alles beter,
Valerie.

Dochter van,
Hel welgestelde ouders,
En elke winter Chamonix
Nooit zak ik duurdere kleren,
Dan de kleren,
Van Valerie.

En zijde zacht waren haar lakens,
Zijde zacht haar lingerie,
En zijde zacht waren de haren,
De haren,
Van Valerie.

Ze ging soms weg zonder iets te zeggen,
Ze zei me niet naar waar, naar wie,
Ze zei je moet me maar vertrouwen,
En ik vertrouwde,
Valerie.

Een hart is soms een lege kamer,
Als je alleen bent met je jaloezie,
Je kan je aan de kou verbranden,
En het was koud,
Bij Valerie.

En velen komen naar haar kamer,
En velen zitten op haar knie,
En velen strelen de haren,
De haren,
Van Valerie.

De koude wind blaast uit het noorden,
Draai mijn platen van Morrissey,
Een hart is soms een lege kamer,
Ik zal het schrijven,
Naar Valerie.