Haar auto op 't zwarte pad
De laatste lichten van de stad
Die onvoorstelbaar volle maan
De duinen, niets heeft ooit bestaan
Haar stille man, haar wereldbrand
Niets is er aan 't Noorderstrand
Alleen de branding

Haar lijf, haar hoofd, haar hart is koud
Niet langer vrouw, niet getrouwd
Geen besef meer van de pijn
Dat haar kind zo ziek moest zijn
Niet meer dat stomme, foute lot
Geen oude echo meer van God
Alleen de branding

Geen wonder dat er nu gebeurt
Geen hemel die nu openscheurt
Geen stem die toch nog inkeer bracht
't Blijft gewoon een doordeweekse nacht
Niet wonderschoon, laat staan sereen
Hoewel er net een vrouw verdween