Daar zit ze weer
alleen op die schommel
haar ogen blijven staren
naar een punt dat niemand kent

Tranen die niet huilen
woorden in een duisternis
gedachten op een plaats
die nooit antwoord bieden kan

In de klas is ze heel stil
zodat niemand haar horen kan
woorden willen weten
is er thuis misschien iets mis
tranen die niet breken
er is heus niks gebeurd

Tranen die niet huilen
woorden in een duisternis
gedachten op een plaats
die nooit antwoord bieden kan

s’Avonds alleen op de kamer
enkel hij zit op de sofa
de geur van drank hangt door de kamer
voorspelt wat er komen zal

Mama komt later thuis
problemen op het werk
kom maar bij papa op schoot
je speelt niet alleen vanavond

Daar zit ze weer
alleen op die schommel