Holland heeft Professor Bolland, 
Daar is zeer veel mee gezegd. 
Zonder Bolland kwam in Holland 
Weinig van moraal terecht 
Moesten we tevreden wezen 
Met ons ouderwetsch gedoe, 
Daarom stappen we eendrachtig 
Naar ons Bolland kerkje toe. 

Als Professor gaat doceren 
Wordt hij van ontstemming dol, 
Door 't ongeboren bakkus 
Van een geestelijke prol. 
Runderen zijn jullie allen, 
Hooren jullie wat ik zeg, 
Moet ik daarvoor gaan staan praten, 
Doe die runderkoppen weg. 

Zalen vol met fraaie dames, 
Staren Bolland angstig aan, 
Want vooral de wijfjes-menschen, 
Zijn het meeste aangedaan. 
Als ze geen visites maken, 
Of als Mengelberg niet speelt, 
Nemen ze een Bolland-snufje, 
Omdat tennissen verveelt. 

Slappe liberty-juffrouwtjes 
Spelen Bollandje op straat, 
Nemen als ze 's nachts gaan rusten, 
Bolland mee in zakformaat, 
Bolland oogen, Bolland zinnen, 
Bollandinnetjes gemor, 
O, wanneer ze even durfden 
Droegen ze een Bolland snor. 

Jongelui met rechte haren 
En fluweelen buisjes aan, 
Zien w'als ongedrukte dichters, 
Stil naar zijn college gaan, 
In een hoekje, op een hoopje, 
Ergens achter in de zal, 
Slapen ze als matte roosjes, 
Door de macht van Bollands taal. 

Ouwe, eigenwijze heeren, 
Weten er de puntjes van, 
Als je vraagt, wat wil toch Bolland 
Kijken ze je smalend an, 
Bolland is een knappe snuiter, 
Cocadorus met 't woord, 
Als hij strakjes niet mocht komen, 
Zetten we 't zaakje voort. 

Ouwe vrijsters gaan bij plukjes, 
Naar die engel van 'n vent, 
Die zoo fijn de tegenheden 
Van de eenheid-liefde kent. 
Bolland moet ze toch eens zeggen, 
Wat er na de dood gebeurt; 
Maar ze schrikken zich een flauwte, 
Als Professor hen bespeurt 

In ons stille, vrije Landje, 
Woont een oppermachtig man, 
Die met zijn wonder-woorden, 
Wereldzinnen zeggen kan; 
Als zijn taal na vele jaren, 
Duizendmaal is uitgelegd, 
Spreken we in Holland Bollandsch, 
En je weet of wat je zegt. 


(c) Koos Speenhoff