Iemand moet de eerste zijn 
De pionier, de kapitein 
Die jouw haven binnenzeilt, 
Die als een duivels grote wurgslang 
Een python in een mollegang, 
Je donkere diepten peilt 

Iemand die je brandkastcode kennen zal 
En dan met dat magisch priemgetal 
Je kluisdeur openbreekt 
Je burcht met hete taal bestookt 
En als de vijand dan is uitgerookt 
Je slotgracht oversteekt 

Laat mij het zijn 

Die na een krachtig, "sesam-open-je" 
De 40 rovers dwingt tot kalmte 
Je alibabagrot verkent, 

Je hollebolleboembuik binnenrolt, 
Tot het bloed je in de aders stolt, 
En je kermend kleur bekent, 

Laat mij het zijn