De hemel breekt, de wolken braken vuur
de oude aarde bloedt, uit een dodelijk kwetsuur
wijlen meneer god vlucht, 
z'n droomhuis staat te huur

Een kraai krast hees, ze stuikt in het refrein
geen ziel meer die nog leeft, 
't is doodstil, zo doods als maar kan zijn
op het puin in de maneschijn, danst verwoed de harlekijn