Wij gaan ieder jaar weer naar een camping toe 

Bij ons thuis gaat niks boven kamperen 

Maar zo'n tent opzetten, da's een heel gedoe 

D'r is geen cursus waar je dat kunt leren 

En het wordt zo vaak een reden tot een handgemeen 

Dus m'n vader zegt: 

'Ik doe het wel alleen!' 



Dan gaat-ie knokken met z'n stokken 

Maar hij maakt de grootste brokken 

Na een uur staat er geen stokkie in model 

En hij noemt ons de zondebokken 

Want we staan hem op te fokken 

Want we zeggen heel gemeen: 'Wat ben jij snel' 

Dan roept-ie: 

''k Ben toch niet mesjokke 

Pak die troep maar in, we nokken' 

En we gaan de eerste nacht in een hotel 



Hij begint de dag daarop met frisse moed 

We gaan het van een afstandje bekijken 

Nét wanneer je denkt: nu is het bijna goed 

Zie je 't hele zootje weer bezwijken 

Dus we eten maar weer broodjes in de buitenlucht 

En daarna gaat-ie weer verder met z'n klucht 



Gaat weer aan 't knokken met z'n stokken 

En schiet weer dezelfde bokken 

Z'n vakantie is een kommer en een kwel 

Want ook al werkt-ie onverschrokken 

Het blijft toch een zaak van gokken 

Van proberen, past het niet of past het wel 

Pas als-ie wit is weggetrokken 

Zegt-ie: 

'Pak maar in, we nokken' 

En we slapen weer een nacht in een hotel 



Bij 't ontbijt zegt hij: 

'Vandaag krijg ik m'n zin 

Ik weet het nu heel zeker, het gaat kloppen' 

Maar ik heb intussen mooi de klere in 

Want er zijn drie dagen naar de knoppen 

En als 'k dan met m'n koffer op de camping kom 

Hoef ik maar iets verkeerd te doen, dan barst de bom 



Hij is weer aan 't knokken met z'n stokken 

Wij zijn onderhand mesjokke 

Maar wie één woord durft te zeggen krijgt een lel 

En heeft-ie nét iets opgetrokken 

Loopt een hond het van de sokken 

En dan weten we: nu springt-ie uit z'n vel 

En heeft ook die ramp zich voltrokken 

Roept-ie: 

'Inpakken en nokken' 

En we zitten heel de maand in een hotel