Het is een vrouw, hoe zal ik het zeggen
Zo’n vrouw, zo’n vrouw, ze komt zo uit een film dansen 
Ze heeft dat noordelijke koele, dat zuidelijke Franse
Het is zo’n vrouw, zo’n vrouw die alles heeft
En met een leuke vriend harmonisch leeft
Ze is, tsja hoe za’k ’t zeggen, de ideale vrouw
Ze praat, nee ze praat niet, het is meer zingen
Ze is een album vol vakantieherinneringen

Ze heeft schoenen waarvan ik denk die ga ik morgen kopen
Met hele lange bossen over benen door de straten lopen
Ze eet nooit Els of Anne-Marie, 
Maar altijd Grace of Nathalie 
Ook ’s ochtends bij ’t ontbijt al de ideale vrouw

Ze eet een perzik, mm, dat weet ik zeker
Ze is exotisch als een cocktail uit een shaker
Rita pidipi papetie piep ie pie piedietie

- Weet je, als zij bij een bushokje staat, dan zeggen de mensen: “Wat een mooie vrouw, daar, bij dat bushokje” en als ik bij een bushokje sta, zeggen ze: “Leuk bushokje”.

Alle liedjes zijn voor haar geschreven
Soms willen mannen om haar even niet meer leven
En als ze langsfietst, kilometers blond
Rijzen stratenmakers van de grond
En kijken…
De ideale vrouw

Ik heb heel lang nog gedacht nou
Misschien… later…
Maar als ik in de spiegel kijk
Ik haar ‘r