Je moet nu maar gaan slapen, kind,
je bedje is gespreid,
want als voor jou de nacht begint,
krijgt moeder vrije tijd.
Je vader is een braven man,
die straks zijn kopje thee lust.
En als hij heeft gegeten, dan
verlangt hij zijn privé-lust.

Je moet nu maar gaan slapen, schat,
en graag een beetje gauw.
Je hebt je bordje pap gehad
en alles wat je wou.
Ik heb voor jou van 's morgens vroeg
tot 's avonds moeten zorgen.
Me dunkt, het is zo mooi genoeg,
dus laat me nou... tot morgen.

Je moet nu maar gaan slapen, wicht,
en droom maar wat je wil.
Van maneschijn en sterrenlicht,
maar, alsjeblieft, wees stil.
Als vader na acht uur jou hoort,
verliest hij zijn geduld weer.
Dan scheldt hij van je, enzovoort,
en geeft hij mij de schuld weer.

Je moet nu maar gaan slapen, kind,
geen verder commentaar,
want straks als de TV begint,
is moeder ook graag klaar.
O nee, nou geen verhaal meer, nee,
daarvoor ontbreekt de tijd me.
Nou kom, vooruit, schiet op, ga mee,
welterusten schat... het spijt me.