Als ouders elkaar niet langer verstaan
Is ook voor hun kind het geluk van de baan
Naar 't grote verdriet dat z'n kinderhart kwelt
Wordt door niemand gevraagd, 't wordt door niemand geteld

Ik weet 'n moment uit m'n leven, 
'n moment dat m'n jeugd heeft vernield
Ik woonde als kindje van zeven, 
bij m'n ouders waar ik zoveel van hield
Toen ging op een donkere morgen 
m'n moeder voor altijd van huis
M'n vader kon mij niet verzorgen 
en bracht me toen naar een tehuis

Als ouders elkaar niet langer verstaan
Is ook voor hun kind het geluk van de baan
Naar 't grote verdriet dat z'n kinderhart kwelt
Wordt door niemand gevraagd, 't wordt door niemand geteld

Ik heb me door 't leven geslagen 
want ik moest er toch immers doorheen
Maar ik bleef 't verdriet bij me dragen, 
uit die jaren zo heel lang gelee
Nooit zal ik meer kunnen vergeten 
hoe vroeger m'n jeugd is geweest
Het blijft steeds een schrijnende wonde, 
een wonde die nooit meer geneest

Naar 't grote verdriet dat z'n kinderhart kwelt
Wordt door niemand gevraagd, 't wordt door niemand geteld


Tekst/muziek: Hoes/Koeman