Niet dat ik van staal was
Of een reus met grote klauwen
Maar ik was best evenwichtig 
En ik zat vol zelfvertrouwen
Maar ingezakt is mijn soufflé
Afgepakt de honden voor mijn slee

Niet dat ik als een dichter 
Sprak in ellenlange zinnen
Maar ik kende iets van kunst 
Vooral de kunst van het beminnen
Maar ik wacht nu al een tijdje op Godot
En dat stond niet in het oerscenario

Ik ben labiel, labiel, labiel, labiel, labiel
Weg van deze wereld en fragiel
Vroeger was ik virtuoos
Nu nog slechts besluiteloos labiel

Dit is vast iets tijdelijks
Een kronkel van het lot
Zelfs de grootste franse keizer 
Was met vlagen stapelzot 
Hier sta ik dan op het veld van Waterloo
In mijn eentje maar met schrik van hier tot Tokio

Ik ben labiel, labiel, labiel, labiel, labiel
Weg van deze wereld en fragiel
Vroeger was ik virtuoos
Nu nog slechts besluiteloos labiel
labiel, labiel, labiel, labiel, labiel
George Clooney zonder sexappeal
Vroeger was ik weergaloos 
Nu nog slechts tandeloos  labiel

Maar een man in duizend stukken
In miljoenen kleine reepjes ie geen zicht
Dus doe je plicht
En knutsel mij weer to een mooi geheel
Want alleen jij maakt weer operationeel

Vroeger was ik tomeloos
Nu nog slechts bewusteloos
labiel, labiel, labiel, labiel, labiel
Ik ben een wrak ik ben een mug ik ben futiel
Vroeger was ik grandioos
Nu ben ik slechts hoeploos labiel