Hoe de man
Hoe mijn vader zijn verdriet wordt omgezet
In een virtuoos gejammer van zijn klarinet
Hoe hij speelt
Tegen de tranen, tegen beter weten in
Hoe je bij elke noot , de top een beetje meer kan zien

De kale berg, de kale berg
Waar de wind je rust belooft
De pijn voorzichtig heelt
En licht verdooft

Hoe ik zit, hoe ik luister
Hoe de muziek mijn tranen eist
Hoe mijn vader, zijn zoon
Mee naar boven hijst

De kale berg, de kale berg
Waar de wind je rust belooft
De pijn voorzichtig heelt
En licht verdooft

Als je hele lichaam rouwt
En het warm slaat om in koud
Is hij als een zachte moederschoot
Die je liefdevol bekijkt
En teder door je haren strijkt
Terwijl je angstig oog in oog staat met de dood