Ik weet ‘t nog goed,
oh ik weet nog zo goed moeder.
Ik de clown en jij bij mij
op de eerste rij.
Ganzenborden, sjoelen en stoeipartij, oh hé.
Ik weet ‘t nog goed,
oh ik weet nog zo goed moeder.
Elke schram of buil
bij iedere valpartij,
koekje en kusje
’t leed weer voorbij.
Maar kleine kinderen worden groot
en dan kruipen ze niet meer op je schoot, oh nee.
 
Ik denk zo dikwijls, moeder,
ik ben nu geen kind meer.
Moeder, laat me nou gaan.
Moeder, ik ben echt geen kind meer.
Ik heb leren lopen en staan.
Ik heb leren praten en zwijgen.
Ik heb leren kussen en slaan.
Oh moeder, ik ben nu geen kind meer.
Moeder, hou me niet vast.
Moeder, ik ben niet dat kind meer
dat onder jouw vleugeltjes past.
Ik heb al heel jong leren vliegen,
ik vloog een ‘end’ bij je vandaan.
Je hebt me nooit tegen gehouden,
je hebt me nooit echt laten gaan.
O-o-oh moeder,
je hebt me nooit echt laten gaan.

Ik weet ‘t nog goed,
oh ik weet nog zo goed moeder.
Elke trui die jij met zorg
hebt gebreid voor mij.
Kermis en kerstmis,
verjaarspartij, oh hé.
Ik weet ‘t nog goed,
oh ik weet nog zo goed moeder,
en ik draag het
als een kostbare schat in mij.
Niets gaat verloren,
al gaat het voorbij.
Maar kleine kinderen worden groot
en dan kruipen ze niet meer op je schoot, oh nee.
 
Ik denk zo dikwijls, moeder,
ik ben nu geen kind meer.
Moeder, laat me nou gaan.
Moeder, ik ben echt geen kind meer.
Ik heb leren lopen en staan.
Ik heb leren praten en zwijgen.
Ik heb leren kussen en slaan.
Oh moeder, ik ben nu geen kind meer.
Moeder, hou me niet vast.
Moeder, ik ben niet dat kind meer
dat onder jouw vleugeltjes past.
Ik heb al heel jong leren vliegen,
ik vloog een ‘end’ bij je vandaan.
Je hebt me nooit tegen gehouden,
je hebt me nooit echt laten gaan.
O-o-oh moeder,
je hebt me nooit echt laten gaan.