Jan Blaaser
Jan Blaaser - Het is mistig langs Amsterdam's grachten songtekst
Je score:
Ja, vroeger had je geen geluidsinstallaties en daarom spraken de mensen vroeger ook veel duidelijker. Op rijm. Kun je in de oude toneelstukken nog merken "Wees bedaard, nu trek ik mijnen zwaard". Dat bestaat niet meer. Ik zie 't al op De Dam: "Ei ei hip, dit is de laatste druppel, nu trekt de kip zijnen gummiknuppel". Ja, dat kan niet meer Ja mensen, ik zeg altijd maar Amsterdam is lastig, maar welke vrouw is dat niet Amsterdam houdt verstillend haar adem in 't Is mistig langs roerloze grachten De Amstel brokaat zich in 't warmende licht Uit de gevels van oude geslachten De Dam, die kan daveren, van rellen belust Wordt gekust door voorzichtige klokken De lamp van een lusthuis verschittert tot ster Is de stad van zichzelf geschrokken Amsterdam, Amsterdam, Amsterdam, Amsterdam De vonk van een tram, diamant op 't fluweel van de nacht Naar een zilveren morgen 't Neon versluiert als bruid van een stad Haar armen, zij voelen de zorgen De hippies zijn stil, want 't pand is zo oud 't Kraakt, want 't staat er al eeuwen In 't goud van de lucht, boven oud Amsterdam De flonk'rende, wiekende meeuwen Amsterdam, Amsterdam, Amsterdam, Amsterdam 't Damrak is stil, als een kindje dat slaapt Gehelmde agenten zijn verre 't Stoplicht verfeest in 't warrige licht Van de auto's, tot glinst'rende sterren De boom van 't park, als ragfijn colier Geschenk van een eeuwig vertrouwen Wie Amsterdam ziet, in haar feest'lijke kleed Zal 't geloof in haar altijd behouden Amsterdam, Amsterdam, Amsterdam, Amsterdam