IK WEET NOG GOED, TOEN IN JOUW BLAUWE OGEN
’T LICHT NOG NIET VOORGOED WAS UITGEBLUST
HOE WE SAAM VAAK DOOR DE VELDEN ZWIERVEN
BLOEMEN PLUKKEN WAS JE GROOTSTE LUST
MET JE BLOS VAN KINDERLIJKE BLIJDSCHAP
WAS JE DAN EEN LENTEBLOEM GELIJK
KIND, IK MOET NIET AAN DIE UREN DENKEN
ALS IK NAAR JE BLINDE OGEN KIJK
 
ACHTER IN HET STILLE KLOOSTER
KLOPT EEN ARME MOEDER AAN
LIGT MIJN ZOON HIER
ZWAAR GEWOND SOMS
IK ZOU ZO GAARNE TOT HEM GAAN
LIGT MIJN ZOON HIER
ZWAAR GEWOND SOMS
IK ZOU ZO GAARNE TOT HEM GAAN
 
BIJ DE MUUR VAN ’T OUDE KERKHOF
WACHT DE KLEUTER DROEF EN TEER
’T VRAAGT AAN ONS LIEF HEERTJE BOVEN
WANNEER KOMT MIJN MOESJE WEE
VADER ZEGT, DAT MOESJE SLAAPT HIER
U KAN ALLES, IS DAT WAAR
ROEPT M’N MOEDERTJE DAN WAKKER
WANT IK KAN HEUS NIET BUITEN HAAR
ROEPT M’N MOEDERTJE DAN WAKKER
WANT IK KAN HEUS NIET BUITEN HAAR

BLOEIENDE TWIJGEN BRENG IK VOOR U MEE
EN LEG ZE NEER OP UW GRAF IN DE ZEE
BLOEIENDE TWIJGEN VAN UW KLEINE MAN
VADERTJE NEEM ZE, ZE KOMEN VAN JAN
 
ZE RIJDEN EENZAAM DOOR DE NACHT, UUR NA UUR
DE STOERE KNUISTEN, HARD ALS STAAL, AAN ’T STUUR
ZE DOEN HUN PLICHT VOOR VROUW EN KIND, VER VAN HUIS
EEN KLEINE FOUT EN DE CHAUFFEUR KOMT NOOIT MEER THUIS
EEN KLEINE FOUT EN DE CHAUFFEUR KOMT NOOIT MEER THUIS