Als jij aan mijn deur klopt 
zal ik er niet zijn 
ik jaag door de nacht
langs die lange witte lijn
als jij in de wolken bent
ben ik ver op zee
en als jij je geld telt
zwerf ik door jouw kasteel

ik ben het spook 
van je gedachten
jouw herinnering
ik ben het spook 
uit zwarte nachten
een vies en lelijk ding

vannacht sta ik in mijn laken
bij jou op de hoek
ik kijk naar je raam
en je weet dat ik je zoek
de eenzame lantaarn verlicht je huis
ik weet dat je binnen bent
maar er is niemand thuis

ik ben het spook 
(van je gedachten)
jouw herinnering
ik ben het spook 
uit zwarte nachten
een vies en lelijk ding

Eens zullen we elkaar ontmoeten
in de spiegel in de gang
jij geeft mij een hand
en ik ben niet langer bang
en dan kan ik eindelijk weggaan 
zijn we allebei bevrijd
dan val ik je nooit meer lastig
maar tot die tijd...

blijf ik het spook 
(van je gedachten)
jouw herinnering
ik blijf het spook 
uit zwarte nachten
'n vies en lelijk ding
een vies en lelijk ding
een vies en lelijk ding
een vies en lelijk ding