Men maten wonen bij hun lief die hebben het allemol goe,
Mor ik woon heel alleen tis te zeggen bij ons moe
Ik weet ni waaraan dat lee is het men gelaat
Want na jaren zuken zenk nog alted ni vant straat

Neenee ik geraak nooit ni van ’t straat
‘k geraak nooit ni van ’t straat
geraak nooit nee,
geraak nooit ni van’t straat

honderden wijfen die dak ken, schoon of lelijk as de nacht
mor der is er geen enkel die da oep mij wacht
ik heb al van alles geprobeerd ‘k zen ten einde raad
1 ding weet ik ‘k zen nog alted ni van ’t straat

Neenee ik geraak nooit ni van ’t straat
‘k geraak nooit ni van ’t straat
geraak nooit nee,
geraak nooit ni van’t straat

ne lelijke kop, ne dikke nol, overzetboten nen dikke nek
kromme poten, nen molligen buik of nen te grote bek
flaporen lelijke benen, ofwel te weinig zaad
der zal wel iet schelen want ik zen nog alted ni vant straat

Neenee ik geraak nooit ni van ’t straat
‘k geraak nooit ni van ’t straat
geraak nooit nee,
geraak nooit ni van’t straat

een knap mokke, een eigen kot nen auto en een jacht
ja just geen rotte kloten, wie had da verwacht
mor het kan nog komen wie wet ooit is vruug of laat
mor na heb ik niks en ik zen nog alted ni van ’t straat

Neenee ik geraak nooit ni van ’t straat
‘k geraak nooit ni van ’t straat
geraak nooit nee,
geraak nooit ni van’t straat

droom er wel is van getrouwd me een knappe vra
mischien kinderen een huis een job en
mor dan besef dat het zo ni is en ik denk dan on dees plaat
en dan zeg ik tegen men eigen gij geraakt nooit ni van ’t straat

Neenee ik geraak nooit ni van ’t straat
‘k geraak nooit ni van ’t straat
geraak nooit nee,
geraak nooit ni van’t straat


(c) Hopeloos