Mama, waarom had je van die rimpels
Rond je ogen
Mama, waarom had jij van die plooien
Om je mond
Ik zie het op een foto
Altijd is me dat ontgaan
Omdat ik, toen ik klein was
Jou de mooiste moeder vond

Mama, waarom lag jij elke middag
Op de sofa
Mama, waarom was je veel te moe
Voor een gesprek
Ik heb nooit willen weten
Wat de reden daarvoor was
Ik heb niks willen horen
Want je praatte soms zo gek

Ik heb mijn ogen willen sluiten
Voor die vele lege flessen
Maar ik heb ze toch gezien
En nu staan ze op mijn netvlies
Als ik 's nachts mezelf in slaap sus
Met een glas te veel misschien

Mama, waarom sloot jij me buiten
Mijlenver bij jou vandaan
Mama, mama
Je koos voor de drank
En mij liet je staan

Een kind wil overleven
En spelen dat-ie sterk is
Op school niet laten merken
Dat er iets met mama was
Ik zie je lichaam in de kist
Een levenloze jas
Jij was eruit verdwenen
't Is gek, maar
Toen miste ik je pas