Omdat de vissen zich zo vervelen…..
omdat het leven zo treurig werd,
gaan ze een beetje piano spelen,
geven ze samen een groot concert.
Twee kleine vorentjes
spelen op horentjes
en een sardientje speelt op zijn fagot.
Hup falderie, zegt de bot.

Sommige baarzen en sommige blieken
houden van Mozart en Mendelssohn;
willen alleen maar dat hele klassieke
en het klinkt allemaal wonderschoon.

Een der forellen
speelt Unter den Wellen
heel in z’n eentje gezapig en kalm…
Schei daarmee uit… zegt de zalm.

Laten we allemaal ’t zelfde spelen,
Dat is veel prettiger bij een orkest.
En al de snoeken al de makrelen
beginnen opnieuw en doen zo hun best.

Enkel de oester
speelt woester en woester,
hij heeft bijzonder veel temperament.
Husj… zegt de dirigent.

Voor in ’t orkest zitten veertig garnalen.
En de solist is een stokoude kreeft;
hij heeft dat innige muzikale
wat men maar zelden, zelden  heeft.
Vier kleine karpertjes
spelen op harpertjes,
spelen het vissenkwartet tot besluit.
Pringgg… en dan is het uit.

Iedereen klapt enthousiast in zijn vinnen
en twee bekoorlijke zeemeerminnen
Zeggen: Dit willen wij nimmer meer missen!
Iedere week een concert van de vissen!