Annemietje uit de Leliedwarsstraat
Is de ster van de Jordaan
Waar zij bij d'r vader aan de groentekar staat
De jongens zien haar vol begeerte aan

Heleen is d'r een rijke sjeik gekomen
Een knipoog, dan een afspraak, een diner
Toen heb-ie Annemietje meegenomen
Naar zijn harem aan de Middellandse Zee.

Annemietje, waarom nou zo ver?
Annemietje, geen miljonair
Ken je geven, lieve kind
Wat je hier in Mokum vindt
In de Jordaan ben jij de ster

Annemietje kreeg een hoop juwelen
Van wel zeventig karaats
De hele harem kon de sjeik geen klap meer schelen
Aan tafel zat ze op de ereplaats

Maar eenmaal raakt een sjeik weer uitgekeken
Dan neemt-ie weer een nieuwe favoriet
Dus na de eerste zorgeloze weken
Kreeg Annemietje grijze haren van verdriet

  Annemietje, jij zocht het te  ver
Annemietje, geen miljonair
Ken je geven, lieve kind
Wat je hier in Mokum vindt
In de Jordaan ben jij de ster

Annemietje werd d'r uit gesmeten
Op een slof en een sandaal
Dwaalde zij door de Sahara zonder eten
Toen klonk in de woestijn haar moedertaal

't Was een jongen uit de Leliedwarsstaat
Vermomd als een donkere Afrikaan
Hij zei: "Dat is een ding dat nou wel vaststaat
Jij gaat mee met mij terug naar de Jordaan"

  Annemietje, ga nooit meer zo ver
Annemietje, geen miljonair
Ken je geven, lieve kind
Wat je bij ons in Mokum vindt
In de Jordaan blijf jij de ster