Dat ‘t mijn schuld ging zijn, wist je al van de eerste dag. 
Dat je ‘t niet gewild hebt, kan, maar niet dat je ‘t niet zag. 
‘t Was al lang gebeurd. 

Ik heb ‘t nooit gezegd, maar ik wist: ‘t is kwestie van tijd. 
Onvermijdelijk, gelijk achteraf de spijt. 
Aan wie toon ik berouw? 
Wie kan ik daarin vertrouwen?

En je ogen vragen of ik u graag zie. 
Ik zeg ‘ja’, maar eigenlijk is ‘t zo simpel niet.
Ik krijg het niet uitgelegd. 
Ik krijg het niet uitgelegd. 

‘k Zou u mijn hand wel kunnen geven, maar mijn hart is graag thuis. 
Een mens moet twee keer durven peinzen voordat hij verhuist. 
‘t Gras was groener daar bij jou, maar hier had ik al een huis.
Ge moet uw zolder willen legen, voordat je verhuist.
voordat je verhuist.
voordat je verhuist.

Je hebt me gevangen, maar ik voelde me bevrijd. 
Dat ‘t uit zwakte was, wil ik niet hebben gezegd. 
Er was meer aan de hand.

Dat ‘t mijn schuld ging zijn, wist ik van de eerste dag. 
Zeg dat je ‘t niet wist, als je iets gedaan hebt wat niet mag. 
Ze geloven u wel. 
Ze geloven u wel.

‘k Zou u mijn hand wel kunnen geven, maar mijn hart is graag thuis. 
Een mens moet twee keer durven peinzen voordat hij verhuist. 
‘t Gras was groener daar bij jou, maar hier had ik al een huis. 
Ge moet uw zolder willen legen, voordat je verhuist.