En azo zitte ‘k hier allene. 
En azo leve ‘k were ’s nachts. 
En azo gaat ’t leven verder 
dan da’ w’ widder altid hadd’n gedacht. 
’t Was hier vroeger beter. 
’t Was hier veel eerder klaar. 
’t Was hier alles ip zin plekke. 
’t Was hier, maar ik wete nie’ meer juste waar. 
Ge zijt uw kleers nie’ komen halen 
en uw stemme doolt hier rond. 
In dat huis hier vul verhalen 
ligg’n uw boeken uitgelezen ip de grond.

W’ èn d’r al vele van gekregen 
en we gaan der nog van èn. 
Wuk doet da’ meisk’ hier in min kamer. 
Hoe g’raak ik buiten en hoe kwam ze zie hier binn’n? 
‘k Ga min huis in orde bringen 
nu da ‘k were moe’ thuisbluven met min hand’n. 
‘k Ga uw e-mails uit gaan printen. 
Da’ gaa’ stukken beter voe ze te verbrand’n.

We zin nooit officieel begonnen 
dus ’t es ook nooit echt gedaan. 
Maar ons wezen es geskonden. 
’t Es hier al gebroken. 
‘k Kan niets meer in brokken slaan.

Ge weet even goed da’ we beter hadd’n kunn’n weten. 
Wuk hadd’n we gepeisd? 
We zag’n nen berg maar ’t was nen put da’ we delfden. 
Es ’t trots of es ‘t ’t lot of es ’t miskien god zelve die tegen ons pleit? 
Ik wete nie’ goe’ hoeveel nacht’n dat ’t al deurt 
maar ik telle de dagen en ‘k vrage mie of aan wuk da j’ gie nu peist. 
‘k È je zuster gezien en z’ herkende mie nog. 
Volgens zie peis je nog aan mie.
peis je nog aan mie
peis je nog aan mie
peis je nog aan mie