Es ’t er geen belet?
“Bah neen ‘t, en ’t es al rap ne keer een bord en ne stoel en
een zatte kaffie biegezet.
” È ‘k u al verteld hoe stout dat Thierry es? 
Dat ie zonder reden zomaar ip uw muile dest? Kik naar min
rapport, ik sleure aan de kop, 
we deden van loperkoerse en ‘k è geen ene keer gestopt. 

Krieg ik nu min mente voor den asem? 
‘k Zitte zonder van mie ’t haasten. 

‘k Ben al biekan even groot
en biekan even sterk lik gie, 
min matchboxen ga ‘k verkopen ip de braderie. Ge zei: “Nu zi’
j’ uit ’t lager, ’t doe mie veel verdriet. 
’t Ga zin lik met uw broere, ik ga u nie meer zien...
” Huhuh met alle Chinezen maar met den dezen nie, 
ik blijf hier komen iederen avond sta ‘k ik hier. 
Want ge gaat achteruit, akkoord ge zit nen ouden vent, 
maar gie zit lik min vader, ik ben lik uw kind.

‘k Kom achter een mente voor den asem. 

Met ’t geld van de braderie è ‘k nen booster gekocht 
en in plekke van Arrie è ‘k de meiskes van min klasse bezocht. 
Die verhalen over ’n oorlog è ‘k al duizend keers gehoord 
en zondagnuchtend langskomen ga nie want de zaterdag ga ‘k
voort.
De laatste keer ip strate a’ j’ mie nie herkend
Ik zeie “Dag Arrie”, gie zei “Wien es die vent?”. ‘k E nu
skeuren in min kleers, min haar es lank, 
‘k skrive in Tipp-Ex ‘I love Lindsey’ ip den bank. 

En smoren es slecht voor den asem, 
maar ‘k ga stoppen achter Pasen. 

Een veugelke da geen vlèrke meer kan slaan,
geen piep nie meer kan geven, 
waar moe j’ daar nog mee gaan? (naar ’t rusthuis?)
G’ gaat daar zeker stukken beter èn dan thuis,
’t zitten ook goe bewaarde vrouwen in het oudemanhuis. 
‘k Ben nie ondankbaar en ’t es nie dat ’t mie nie spijt. 
‘k E veel respect voor u maar veel te weinig tijd.

Ge draagt een masker voor den asem. 
Ze weten nie a’ j’ ’t nog redt tot Pasen.