Het lijkt misschien een grappig woord
als je er nooit van hebt gehoord:
taaislijm.
Iets groenigs uit een griezelshow
of uit een stripverhaal of zo:
taaislijm.

En word je er toevallig mee geboren,
wat iedereen dus overkomen kan,
net als rood haar of veel te grote oren,
dan baal je er allicht ontzettend van.
Maar verder: jammer dan.

Cystic fibrosis heet de kwaal,
of in gewone mensentaal:
taaislijm.
En als je ongeduldig bent,
staat die ook als CF bekend:
taaislijm.

Wie er aan lijdt, die kan alleen maar hopen
op iets waardoor het ooit nog overgaat:
een medicijn, dat lui met microscopen
ook vast zullen ontdekken, vroeg of laat,
maar dat nog niet bestaat.

Maar dansen helpt en zingen helpt en springen helpt oprecht
en praten met de fysio en doen wat of hij zegt
en lopen helpt en fietsen helpt en ook dat je goed eet,
totdat je zit te zwemmen in je veel te zoute zweet.

Niks aan te doen. Zolang je leeft,
lijk je er wel aan vastgekleefd:
taaislijm.
Je hebt het en je houdt je goed,
maar weet dat je het houden moet:
taaislijm.

Cystic Fibrosis…
Taaislijm…