Ik had net in de uitverkoop een zomerjurk gekocht,
maar vroeg me af of het nou wel de kleur was die ik zocht.

Toen zag ik jou als in een droom op de roltrap staan.
Het was een schok na al die jaren.
Weet je nog?
Er was een tijd dat we onafscheidelijk waren.
Ik stond naast je op de roltrap, het duurde twee, drie treden,
want jij ging omhoog en ik naar beneden.
Samen op de roltrap, even terug in het verleden,
maar jij ging omhoog en ik naar beneden.

Je keek niet op, je zag me niet of wilde me niet zien,
je was op weg naar het beddegoed of de schrijfwaren misschien.

Ik keek je na en was verbaasd hoeveel het me nog deed.
We deelden meer dan honderd weken
lief en leed,
zoals dat heet, maar het leed ben ik vergeten.
Ik stond naast je op de roltrap, het duurde twee, drie treden,
want jij ging omhoog en ik naar beneden.
Even terug in het verleden,
maar jij ging omhoog en ik naar beneden.