Hij scheurde vrolijk in het rond,
zijn kar was blauw met rode stippen.
Zo mooi, zo vurig en zo bont –
daar kon een ander niet aan tippen.

Hij snelde vrolijk in het rond
en zag zijn moeder naar hem zwaaien.
Zijn haren – lang en prachtig blond –
die liet hij wapperen en waaien.

Hij crosste vrolijk in het rond
en riep: ‘Kijk ma, met losse handen!’
Toen ramde hij de groene kont
van nummer tien. Wel twintig tanden

die vlogen vrolijk in het rond,
maar kijk eens hoe hij verder snorde.
Hij lachte met een lege mond.
Coureur, dat wou hij later worden.