In de wereld is veel onrecht,
dat is altijd zo geweest,
want liegen en bedriegen
is voor sommigen een feest.
Een feest, een feest, een feest.

Daarom is er de rechtspraak.
Dat is heus nog niet zo slecht,
want alles wat er krom is,
dat zetten wij weer recht.
O, echt? Ja, echt! Ja, echt!

Maar wilt u ons misleiden,
doet u opeens heel leep:
kijk uit, meneer, wij kennen
het klappen van de zweep.
Klitsklats! Klitsklats! Klitsklats!

Neem die keurige meneer hier,
op het oog een nette vent:
beroofde net een opa
van zijn laatste cent.
Eén cent? Eén cent! De krent!

En deze dure dame,
dit roosje in de bloei,
is aardig rijk geworden
door gekonkel en geknoei.
O, foei! O, foei! O, foei!

Dus boeven en bandieten,
vuil adderengebroed
en meiden van de vlakte
met harten zwart als roet,
bedenk, als u uw slag slaat
in taveernes en pensions:
de galg kent geen genade,
dus geef de buit aan ons.

Voor zilveren dubloenen
en gouden medaillons
komt u eraf met een berisping:
‘Foei! Zul je het nooit meer doen?’
Dus geef de buit aan ons,
ja, geef de buit aan ons.
Geef de buit aan ons.