Herman Van Veen

Herman Van Veen - Vermiste terecht songtekst

Je score:

In Pamekasan rustte een man
Zijn handen stevig op zijn rug gebonden
En toen ze hem vonden
- De Nederlandse uniform nog aan -
Zag  men het eerst de mooie ogenbogen
Het kleine gat erboven sprak zijn eigen taal
Het lege hoofd onder de helm al kaal
Het lichaam door de struiken overtogen

Hij moet niet al te zeer hebben geleden
Ofschoon minuten eeuwigheden kunnen zijn
In Nijkerk, Zundert, Ulft of Stein
Heeft wellicht, ongerust, een vrouw voor hem gebeden
Hij stierf voor een beetje recht, een beetje orde
Een beetje vrijheid en een beetje Boven-Digoel
De dag was heet, de nacht was koel
Die laatste eer zijn hand verdorde

Men had hem bij de doden niet beschreven
Hij was vermist
De hoop niet uitgewist
Maar weerkeer was er niet uit Insulinde's zondoorgloeide dreven
Hij streed tezamen met de Ambonezen
Van 't oude KNIL
- Tegen zijn vrije wil -
Hij had het liefst de kinderen leren lezen
Vind dit lied op:
bol.com
amazon.com

Copyrights:

Auteur: Harry Sacksioni, Herman van Veen, J. Baars

Componist: Herman van Veen & Harry Sacksioni

Publisher: Copyright Control

Details:

Uitgegeven in: 1979

Taal: Nederlands

Komt voor op: Brons, Verzamelde liedjes na 1975 (1980) , Carré 4: een voorstelling (1979)

Deel je mening

Dit formulier wordt beschermd door reCAPTCHA en de Google Privacy Policy en Servicevoorwaarden zijn daarbij van toepassing.

0 Reacties gevonden