Het was volstrekt geen domme jongen
En al helemaal geen chagrijn
Al vond hij elke loonsverhoging
Altijd nog een paar maten te klein
Het was gewoon een prima kerel
Voor hem was iedereen gelijk
Al vond hij wel dat echte Duitsers
Onmiddellijk een plaats verdienden in het hemelrijk
Dat zou ik rustig kunnen zeggen
Maar niet straks, niet straks: Niet boven het graf!
Dat zou ik rustig mogen zeggen
Maar niet straks, niet straks

Ik zeg dat ik zielsveel van hem hield
En hem nu al hartstochtelijk mis
Ik zeg dat ik er geen woorden voor heb
En hem nu al hartstochtelijk mis!

Het was een oergeestige kerel
Dat zag je aan zijn eigenwijze loop
Maar hij lachte vaak in stilte
Liep met zijn gevoel voor humor niet zo graag te koop
Het was een oprechte jongen
Nam nooit een blad voor zijn mond
Dat hij nooit een mening had
Kwam omdat hij er gewoon de woorden niet voor vond
Dat zou ik rustig kunnen zeggen
Maar niet straks, niet straks: Niet boven het graf!
Dat zou ik rustig kunnen zeggen
Maar niet straks, niet straks

Ik zeg dat ik zielsveel van hem hield
En hem nu al hartstochtelijk mis!
Ik zeg dat ik er geen woorden voor heb
En hem nu al hartstochtelijk mis!

We zouden allemaal nog veel van hem hebben kunnen leren
Dat hebben we ook allemaal veel van hem gedaan
Daarom is het nu zo moeilijk te bevatten
Dat hij veel en veel te vroeg van ons is heengegaan

Ik zeg dat ik zielsveel van hem hield
En hem nu al hartstochtelijk mis!
Ik zeg dat ik er geen woorden voor heb
En hem nu al hartstochtelijk mis
En hem nu al hartstochtelijk mis