U kent de eekhoorn vast wel met zijn dikke rode staart
Die 's winters alles opeet wat hij 's zomers heeft gespaard
Het beestje klimt in bomen, springt daar vaardig in het rond
Maar scharrelt als het uitkomt ook pragmatisch op de grond
Hij verstopt zijn voer op plaatsen die hij 's winters intelligent
Terugvindt omdat hij die uit zijn blote koppie kent

Een eend is iets dat waggelt, kwaakt en vaak toeristisch bermt
En het is dat er zoveel zijn anders waren ze beschermd
Een eend is door ons mensen zeer lui geprogrammeerd
En heeft het zelf eten zoeken onnatuurlijk afgeleerd
Een eend denkt vaak dat alles kan, dat alles lukt en mag
Omdat hij zwemt in het brood op elke mooie Pinksterdag

De eekhoorn heeft de pest aan zomerse kortzichtigheid
Hij waarschuwt vaak de eenden: straks komt er een zware tijd
Hij blijft dit maar herhalen met oeverloos geduld
Terwijl hij zelf voorbeeldig al zijn voederplaatsen vult
De eenden lachen dan collectief de eekhoorn uit
En ze zeggen: wat jij nodig hebt dat is een therapeut
Zij schateren dan snaterend: joh eekhoorn houd toch op
Wij sparen niks, bewaren niks, wij [vreten] (eten) alles op
En de eekhoorn gaat naar huis dan, zwaar geestelijk gewond
En hoopt nijdig, gefrustreerd dat er een zware winter komt

Wanneer de nachten lengen en het kwik vervelend daalt
Denkt de eekhoorn: welkom winter, zet het ze maar goed betaald
Hij heeft genoeg te eten en verveelt hij zich dus dood
Dan springt hij uit puur leedvermaak naar de een of andere sloot
Daar lacht hij dan de eenden uit die kwakend in een bijt
Vechten om de kruimels van een andermans ontbijt
De eekhoorn roept dan: vecht maar om dat stuk oudbakken brood
Als de subsidiekraan wordt dichtgedraaid dan vriezen jullie dood
En alle eendjes zeggen: Eh, eekhoorn, eh, heb jij nog eten thuis
Dan zegt de eekhoorn: Ja genoeg, maar niet voor bedelend gespuis

En wordt het nog wat kouder, vriezen alle bijten dicht
En vergeet een mens bij een elfstedentocht zijn voederplicht
Dan vriezen eenden vast, en ook al komen ze soms los
Toch sterven ze bij bosjes in hun eendje in het bos
En als stervensbegeleiding zegt de eekhoorn: Eigen schuld
Wie 's zomers te veel snatert die is 's winters uitgeluld

Ik ga U nu vertellen wat U concluderen moet
Word niet slecht zoals een eekhoorn ook al gaat het U dan goed
Maar word ook geen eend die uit pure stommigheid
's Winters onder hoongelach vast vriest in een bijt
En wanneer U in de spiegel kijkt en daar een eekhoorn ziet
He geef dan aan de anderen een keertje wat krediet
Maar wanneer U in de spiegel een stomme eend ontwaart
Word het dan geen tijd dat U 'n keertje voor de winter spaart
Maar het mooiste is zoals altijd een schitterend idee
Leer vliegen als de vogels en trek met de zomer mee