Hiel lang höb iech gedach,
iech red 't wel allein
Dat leve met die vrowlui
Ach ‘t bringk verdreet en pijn
De boek vol vaan de leefde.
En noets mie wittebroed
Dat vrijgezèlle menneke
Blijf iech tot aon mienen doed
 
En es miech soms eine zag,
diech blijfs neet lang allein,
Zag iech, iech staon sinds jaore
Weer lekker op mien bein
En noets zal iech mie valle
Veur Lieske of Merie
Nein noets zal ’t gebäöre
In gein doezend jaore mie
 
Meh daan die ouge, de sjoenste ouge
Die iech oets zaog in mien leve
ze loerde naor miech
En iech verlore, finaal verlore;
verdroonke in de ouge vaan diech
  
Iech zaog  miech alweer zitte
Zoe duf veur d'n teevee
Tien winkels veur ei kleidsje
Veur miech is ‘t passée
En ‘s aovends weer vertèlle
Zegk boe bis diech gewees
Nein sinds iech allein bin
Is ’t leve weer e fees
 
En al liekent 't leve
soms tristig en zwoer;
iech bin in d'n hiemel
es iech in die ouge loer