Wat heet eenzaamheid om ’t lijf
 Vergeleken bij een chagrijnig wijf
Zo’n wijf dat klaagt en zeikt en zeurt
Ook als er iets leuks gebeurt

Die al doet haar man zijn best
De stemming in het huis verpest
Die hem vernedert en hem vliegen afvangt
Die eist dat hij afwast of de kamer behangt

Haar kop is vijandig, slecht haar humeur
Wat hij ook doet: ze slaat met de deur

’t Is allemaal erg, heel erg voor die man
Ja, ’t is zelfs nog veel erger dan
 
Wanneer hij aan een hangbrug hangt
Aan strengen touw die langzaam scheuren
Aan rafelige touwen die versleten zijn
Hangt hij boven het diepe ravijn

Aan rafelige touwen die één voor één knappen
Maar dan nog maakt onze pantoffelheld grappen
Van: “Ik kan hier nu nog jaren lang hangen
Zonder ooit terug naar huis te verlangen”

En hij roept tijdens de valpartij: 
“Haladijo, halleluja, joechei
Dit is een heerlijk tijdverdrijf
Vergeleken bij een chagrijnig wijf

Nu voel ik tenminste dat ik leef
Dat ’s heel wat anders dan thuis bij die teef”