Je bent bij je meisje voor ’t eerst op bezoek
In een akelig deftig gezin
Je houdt het lang vol
Maar je moet uit de broek
En dan ga je de badkamer in

Tussen de tegeltjes zit je alleen
Met de ruimte is heel weinig mis
Je doet je gevoeg en kijkt om je heen
Wat een schrik dat er geen pleepapier is

Je denkt koortsachtig na, maar na een kwartier
Zet je toch maar de deur op een kier
“Mevrouw, mevrouw, meneer, meneer
Er is geen wc-papier meer”
Je roept niet te hard uit de walmende doos
Dus je zit er voorlopig nog wel een poos 
 
Er is geen wc-papier meer 
Er is geen wc-papier meer 
Er is geen wc-papier meer 
Er is geen wc-papier meer 

Er is geen wc-papier meer 
Er is geen wc-papier meer 
Er is geen wc-papier meer 
Er is geen wc-papier meer 

Er is geen wc-papier meer 
Er is geen wc-papier

Er is geen wc-papier meer 
Er is geen wc-papier

 Er is geen wc-papier meer 
Er is geen wc-papier meer