Het lot kwam niet meer tot bedaren
Het kookte, ziedde al die jaren
Dat we bij elkander waren

Ach, dat het altijd moest gebeuren
Razernij, het slaan met deuren
Oude wonden openscheuren

Onze vrienden gaan ons mijden
Want de stemming is te snijden
Men zegt al jaren: "Die? Gaan scheiden"

Zie onze kinderen verbleken
Bij onze wilde woeste streken
Om elkaars verzet te breken

En we groeien in het slechte
Wij, die slechts een twist beslechten
Als we moe zijn van het vechten

We maken kat en hond te schand
Want we blijven bij elkander want
Dat samen vechten schept een band
Een echte band, een Huwelijksband


(c) Hans Dorrestijn