Mijn lieve god, hoe is het mogelijk dat ik je hier ontmoet 
Ik dacht dat ik je nimmer weer zou zien 
Ik dacht, ik weet niet wat ik dacht maar ik denk nu wat is het goed 
Meesterlijk en aardig bovendien 

En Ik ben blij dat ik je niet vergeten ben 
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken 
Omdat ik steeds ben blijven dromen 
Dat het toch zover zou komen 
Ben ik blij dat ik je niet vergeten ben 

Want het was zeven jaar geleden, al een half jaar voorbij 
Dat is verdomd een hele tijd 
We waren jonger en ik hield niet meer van jou dan jij van mij 
We scheidden maar ik raakte je niet kwijt 

En Ik ben blij dat ik je niet vergeten ben 
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken 
Omdat ik steeds ben blijven dromen 
Dat het toch zover zou komen 
Ben ik blij dat ik je niet vergeten ben 

Nu je vraagt ik je na al die jaren onmiddellijk heb herkent 
Of ik soms nog wel eens aan je heb gedacht 
Wat dacht jij dan, dat je een ander bent geworden dan je bent 
In een nacht 

En Ik ben blij dat ik je niet vergeten ben 
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken 
Omdat ik steeds ben blijven dromen 
Dat het toch zover zou komen 
Ben ik blij dat ik je niet vergeten ben 
 
Natuurlijk zijn wij in die jaren onze eigen weg gegaan 
Met anderen in ons hart en in ons huis 
Maar nu ik je weer gevonden heb laat ik je niet meer gaan 
Wij komen samen uit en samen thuis 

En Ik ben blij dat ik je niet vergeten ben 
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken 
Omdat ik steeds ben blijven dromen 
Dat het toch zover zou komen 
Ben ik blij dat ik je niet vergeten ben