’s Morgens als ze opstaat
heeft ze een zelfde ritueel
ze maakt zich mooi en ik slaap verder
terwijl ik eigenlijk roepen wil

Mooi, ze is mooier dan mooi
Ze is wie ze is 
Ze is beeld- en beeldschoon
Mooi, veel mooier dan ooit
Ik zeg het niet vaak
Maar ze is het gewoon

Ze jakkert door de middag
Ze komt overal te laat
Ze vergeet me zelfs te kussen
Als ze gehaast de deur uit gaat

Vanavond gaan we eten
Het kan zijn dat ik me vergis
Het valt me op dat ze zichzelf blijft
Als een ober te aardig voor haar is

En als we dan naar huis gaan
Help ik haar in haar jas
En zing ik ondertussen
Hoe mooi ze vanavond was

Maar heeft ze haar dag niet
En loopt ze te vloeken
Omdat ze zich ergert aan jou
Al loopt ze te schelden 
Humeurig te wezen
Zelfs dan denk ik 
God, wat een vrouw

God wat een vrouw