De wekker wijst kertier oer fiven
En de nacht is hast te'n ein
De lekkens klam noch fan ús liven
Ik fiel it plak, hjir hastû lein
It wie in jûn om te ûnthâlden
Wij hawwe praat en sûpt, fan alles dien
En doe op bêd net mear te hâlden
Oerenlang tegearre ien

Dû hast tocht dat ik lei te sliepen
'k Wie ek wol wurch, lang om let
Mar al diest de doar ek noch sa hoeden iepen
Ik ha dij wier wol heard

Dû lietst mij fan dijn lippen priuwe
Ik mocht mij lave oan dijn lijf
En watstû ek seidest, ik woe 't leauwe
God, wat wiest in prachtich wijf
Foar dy woe 'k alle brêgen brâne
Nea wer werom, hieltyd foarút
Der midden yn, net oan 'e râne
Folslein ferlern, troch mar ien tút

Want ik wie op slach fereale

'k Woe hiel myn libben troch mei dy
Mar ik ha 't fernaam, foar dy wie 't inkeld wille
En no bist hjir al wei

It hûs is leech 'k fiel my ferlitten
Ik wit wol dat ik gjin rjochten hie
Mar wêrom lietstû my net witte
Dat it mar boartsjen foar dy wei
En dochs wol ik dy ien ding sizze
Ik hoopje datst der acht op slachst
Do meist altdy by my lizze
Ek al is 't mar foar ien nacht

It like krekt as lei 'k te sliepen
Mar ik wie fan leafde blyn
De eagen ticht, myn hert stie foar dy iepen
Mar dû woest der net yn

De wekker wijst kertier oer fiven