Werner neemt de trein, het geeft niet waarheen
hij moet nergens zijn, hij is altijd alleen
hij koopt geen ticket, heeft een abonnement
de conducteur groet hem, Werner is gekend
Werner neemt de trein, hij moet nergens zijn
de trein zit vol met meisjes, Werner heeft geluk
maar hij durft niet te kijken, hij bijt zijn lippen stuk
de trein zit vol met meisjes, ze zijn allen mooi
hij kijkt uit het raam, trekt zijn t-shirt in de plooi
Werner neemt de trein, hij moet nergens zijn
het landschaprits is grijs, het landschaprits is groen
de meisjes maken pret en hij snakt naar een zoen
de trein rijdt door een tunnel en alles is nu zwart
Werner hoort gegiechel en het kloppen van zijn hart
Werner neemt de trein, hij moet nergens zijn

de trein stopt in de stad, een man op het perron
een vrouw valt in zijn armen, de wind in haar japon
dan denkt hij aan zijn meisje liggend in haar kist
omdat ze aan een spoorweg zich 1 keer heeft vergist
Werner neemt de trein, hij moet nergens zijn
Werner neemt de trein, hij moet nergens zijn
Chorus