naransan mo na bang kumain ng walang nakahain

nabasa ng ulan dahil wala kang dahon ng saging na masilungan

di tinulungan di mo akalain ng tuluyan

ng matatapunan ng mga suliranin

naranasan mo na bang parang nakagapos

ang mga braso samga problemang

kinakaharap ay lagi kang talo

di na alam ang iyong gagawin

sa putik ay sagipin

kung meron kang pagtingin

aking palad ay abutin


tila hindi na maubusan ng luha

mata na palagi na lamang nakatitig sa lupa

hindi na kayang tumingala

kailan makakawala

magkasing dami ng pagsubok

ang aking pagkadapa


kailan pa matatapos paghihirap ko sa buhay

di ko to ginusto pero mahaba na aking sungay

at ng hindi na madamay pa sa aking kamalasan

pilitin mong matakasan


bago pa ako masiraan ng aking ulo...

ayoko mang masiraan ang aking ulo...

bago pa ako masiraan ng aking ulo...

bahala ng masiraan ang aking ulo


naranasan mo na bang pawisan

hindi mo pwedeng punasan

hindi mo pwedeng iwasan

hindi mo pwedeng labanan

hindi mo pwedeng gamitin

hindi mo pwedeng hipuin

sunud-sunurang alipin na parang ako'y inutil

na laging hinahagupit

ng amo kong malupit

nadarama kong sakit

palaging nakapikit

at pilit na tinitiis

ang bawat hapdi sa mga araw na laging kulang ka sa salapi

at di mo na malaman kung kanino ka hihingi

kung minsan ay di mo pa makuhang ngumiti

pagkagising ay trabaho

kung minsan ay namamaho

kasi butas na ang tabo

wala pang tubig sa banyo

sinasabutan mo nang sarili

langaw ay hinuhuli

pag mag-isa'y humuhuni

nandyan sa tabi-tabi

gusto mo ng sumigaw

gusto mo ng bumitaw

sabihin mo sa akin


bago pa ako masiraan ng aking ulo...

ayoko mang masiraan ang aking ulo...

bago pa ako masiraan ng aking ulo...

bahala ng masiraan ang aking ulo