't Leek zo mooi, sprak vanzelf
Jij en ik, en zo moest het altijd blijven
Ons geluk kon niet stuk
En de zon, die zou voor ons eeuwig schijnen
Maar ineens wou je weg, 't ging zo vlug
En wat bleef dat was een droom

Zo gaat het vaak om je heen
Heel onverwacht ziet de één het niet meer zitten
De ander blijft, huis is leeg
's Avonds laat vertelt de kamer z’n verhaal
Van hoe het was, wat ie zei 
Maar wat bleef dat is die droom

M'n hoofd weer op je schouder
Je handen spelen met m'n haar
We zijn dan wel wat ouder
Maar toch weer even bij elkaar
M’n hoofd weer op me schouder
Je handen spelen met m'n haar
We zijn dan wel wat ouder
En toch weer even bij elkaar

Het geluk, is net een bloem
Plukt hem af, hoopt dat ie zal blijven bloeien
Je neemt hem mee, in je hand
Veel te vast, want je wilt hem niet verliezen
Maar na een dag, in een vaas
Valt ie uit, en wat blijft dat is die droom

Die lege plek in je huis, in je hart
Denkt dat ie niet terug zal komen
En je zegt: slijt wel weg, ‘t gaat voorbij
Je probeert het te vergeten
 's Avonds laat, telefoon
Ja met mij

Ik kom terug voor onze droom

M'n hoofd weer op je schouder
Je handen spelen met m'n haar
We zijn dan wel wat ouder
Maar toch weer even bij elkaar
M'n hoofd weer op je schouder
Je handen spelen met m'n haar
We zijn dan wel wat ouder
En toch weer even bij elkaar
M’n hoofd weer op je schouder