refr.: 



Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet 

't Is beter dat ik nu geen mensen zie 

Niemand, niemand, niemand die me troosten kan 

Ik verloor m'n toekomst en m'n doel 

Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet 

Een glimlach, dat wordt pure parodie 

Iemand, iemand, iemand die gelukkig was 

En verloor, begrijpt wat ik nu voel 



Daar staat z'n laatste glas 

Wat sigaretten, z'n laatste boeket 

En ik voel je hand op m'n schouder 

En je stem: "alles komt wel weer goed" 

Maar dat kan ik niet geloven 

Want dit afscheid was heel anders dan voorheen 

Dit was definitief, ik ben nu alleen 

En hem had ik zo lief 



refr. 



"Ach, 't komt toch wel vaker voor 

Straks komt jouw glimlach weer 

Ben je 't weer vergeten" 

Dat zegt iedereen in mijn omgeving 

Maar ik weet: dat is niet waar 

Deze tranen drogen niet 

Dit gevoel gaat nooit voorbij 

Want verdriet om echte liefde 

Is te zwaar om mee te dragen 

Want hij houdt niet meer van mij 



Laat me alleen, zeur niet tegen mij 

Ik mis 'm, de wond is nog te vers 

Als ik alleen ben voel ik jou dichtbij 



refr.