Hij vroeg of we nog vrienden konden blijven
Ik weet het niet precies maar het voelt niet als een verlies
Want m’n rijkdom is met geen pen te beschrijven
Ik ben op weg terug naar huis
Op weg naar jou, mijn vriend en naar m’n thuis
Elke dag heeft iemand ergens iets te zeuren
Ik antwoord met een lach want wie zegt mij dat, dat niet mag
Want de avond weet de dag weer op te fleuren
Na elke tegenslag
Als ik weet dat jij weer op mij wacht

Al krijg ik alles voor m’n kiezen
Weet, dit kan ik niet verliezen
Want ik proost, proost met jou
En zelfs al gaat de wereld ten onder 
Duldt ons glas geweld en gedonder 
Proost, ik proost met jou
Proost me jou

Sentimenteel is nooit teveel hier onder vrienden
Ik kijk wat om me heen
Maar vreemd voor mij is hier geen één
Aan de bar zie ‘k in gezelschap, ouder vrienden
En vlakbij op een kruk overwin ik tranen van geluk

Al krijg ik alles voor m’n kiezen
Weet, dit kan ik niet verliezen
Want ik proost, proost met jou
En zelfs al gaat de wereld ten onder 
Duldt ons glas geweld en gedonder 
Proost, ik proost met jou

En zien we ons soms zelden zal de tijd alles vergelden
Met een toast als ik proost (proost met jou)

We kunnen alles samen delen (delen)
Dat hebben wij  elkaar verklaard met een gebaar 
Hier te midden van zo velen (zo velen)
Zeg ik dat ik trotser ben, sinds ik onze vriendschap ken

Al krijg ik alles voor m’n kiezen
Weet, dit kan ik niet verliezen
Want ik proost, proost met jou
En zelfs al gaat de wereld ten onder 
Duldt ons glas geweld en gedonder 
Proost, ik proost met jou

En zien we ons soms zelden zal de tijd alles vergelden
Met een toast als ik proost (proost met jou)