Ik hield mijn beelden voor gezien, ik hield mijn daden voor gedaan
Ik liet de kronkelpaden, het liefst alleen
Omdat ik in mijn zondeval geen pottenkijkers om me heen moest
Ik ging gewoon mijn eigen gang, verkoos de vrijheid boven vast
En ik keek neer op elke zwakkeling
Die na een ongelijke strijd voorgoed verloren was

Maar toen kwam jij, mijn eigen wonder
Terwijl mijn leven toch geheel verliep naar wens
Ik was zo vrij en ongebonden, maar ondertussen ben ik zonder jou geen mens

Soms word de regelmaat teveel en val ik nukkig uit mijn rol
Ik heb mijn ouwe vrienden, mijn ouwe kroeg
We praten net als vroeger, maar ik merk dat ik het niet lang vol hou
We gaan nog lange niet naar huis, omdat we toffe jongens zijn
Ik doe dan net wel of ik jou niet mis
De schaduw van een kerel die gewoon niet beter weet

Maar toen kwam jij, mijn eigen wonder
Terwijl mijn leven toch geheel verliep naar wens
Ik was zo vrij en ongebonden, maar ondertussen ben ik zonder jou geen mens

Maar toen kwam jij, ja toen kwam jij mijn eigen wonder
Terwijl mijn leven toch geheel verliep naar wens
Maar ondertussen ben ik zonder jou geen mens


(c) Gerard Cox