Nee, dit keer zie ik echt geen spoken
We zitten doodgewoon verkeerd
Er mag dan maanden zijn gesproken
Geschreven en geprotesteerd
Maar onze kerk wordt afgebroken
Maar onze kerk wordt afgebroken

Neogotiek, met grauwe toren
Ach, 't was geen sieraad van de stad
Er gaat dus niet veel moois verloren
Behalve 't plaatsje dat ik had
Daar op de achtste rij van voren
Daar op de achtste rij van voren

Kom mee, bekijk hem maar eens nader
De bank, die strakjes weg zal zijn
Want daarop, in een dun zwart kader
Met fijne letters, strak van lijn
Zie je de naam staan van mijn vader
Zie je de naam staan van mijn vader

Die liet zijn kinderen hier dopen
En 't mag dan zijn dat men de grond
Thans zeer voordelig kan verkopen
Er komt straks toch iets als een wond
Zo kaal als het hier wordt, zo open
Zo kaal als het hier wordt, zo open

De bank die hier straks zal verrijzen
Met veel duur glas en marmer aan
Zal mij bepaald toch niet verwijzen
Naar wat die man heeft voorgedaan
En niet naar 's hemels paradijzen
En niet naar 's hemels paradijzen

Ik had het liever zo gelaten
Dat gotisch bakbeest met z'n bult
Met al z'n kieren en z'n gaten
Zijn nooit meer af te lossen schuld
De arme kerk die wij bezaten
De arme kerk die wij bezaten

Maar blijkbaar ben 'k gewoon verstoken
Van het moderne kerkbegrip
Want er wordt over winst gesproken
In plaats van over stal en krib
En onze kerk wordt afgebroken
En onze kerk wordt afgebroken