Mijn vriendin ging er vandoor op een dag in oktober
De bladeren vielen
Langs de bosrand, de bomen mager en sober
En zij lichtte haar hielen
Mijn vrouw weet niet meer wat met mij aan te vangen
Zij lijdt er zo onder, mijn betrekking, m'n kinderen, al onze belangen
Het interesseert me geen donder

Mijn vriendin verdween op de dag dat ik oorkleppen bestelde
De eerste sneeuw in de lucht
Nu zijn eindeloos wit tot 't einder der velden
En ik ween en ik zucht
Ach, ik mis haar zo hevig, ik wanhoop bij tijden
Wat was toch de oorzaak, mijn vrouw zoekt nu de trouw steun aan mijn zijde
Zij begrijpt wat ik doormaak

Mijn vriendin ging er vandoor alsof de duivel er mee speelde
Met m'n vaste vriend
Met de man die ik minde, lief en leed mede deelde
Met die uitgekiend
Zo ben ik in een ontrouw dus dubbel bedrogen
Het is toch wel sterk
Zeker, vrouwtje, ik waardeer echt al jouw lieve pogen
Het is niet ver weg

Mijn vriendin, ach, ik weet 't, ze hield het een beetje met mevrouw van hiernaast
Maar dat snap je als je hem ziet, 't is nou eenmaal een kleedje
Het heeft mij nooit verbaasd
Het is hoopgevend dat nu met d'e specialisatie
Als je lusten gewekt zijn, zo allround als je bent in elke situatie
Afdoende gedekt zijn

Mijn vriendin, ik beminde d'r zoals ze voor me stond
Met mijn pak aan, mijn voet
We hadden elkaar lief van morgen tot avond
Haar jurk stond mij goed
O, ik had al bewust zonder haar door te leven
Dat was nog gegaan 
Maar net vind ik een brief door mijn vrouw zelf geschreven
Ik ben achter haar aan 

Wat rest mij nu nog anders dan een boek uit te geven
Bij de Bezige Bij
Ik zoek een rustige plaats waar ik kan schrijven en leven
Gorkum lijkt mij