We zijn met ons zes, lopen over de pleinen in Gent 's nachts
Weinig besef, tijden verdwijnen te snel als
De wereld aan u voeten ligt, niet wetend wat de toekomst is
Geen route is, uitgestippeld maar het doel in zicht
Geen heimwee naar ‘t verleden als een pleegkind dat z'n moeder mist
Eeuwig in het heden als de helden die ge in de boeken vind
Ja meestal gaan we feesten en veranderen we de wereld
Gedachte die gaan zweven, en drank maakt zich meester van ons
Ha, wat heerlijk genot, streven naar verandering
Tot we wakker worde en zien da de wereld ni verander is
Regen valt tegen t' raam, 2de hands, kleren aan
Gene frank, lege maag maar de verbeelding van een tekenaar
In de nachtwinkel worden cheap ass flessen Wodka gekocht
Op iemands kot halen we platen van onder het stof
Van op een balkon, steken we de nacht door tot de ochtend weer komt
Volgende morgen worden we wakker met honger en dorst

Er was nooit een vrouw die mooier kon zingen
Dan onze fanfare van honger en dorst
En het duurder nooit lang of we waren weer samen
De fanfare van honger en dorst

Elke avond komen we de liefde van ons leven tegen
Al zijn we het waarschijnlijk morgen weer vergeten
Ruzie maken, weer vergeven
Onafscheidelijk als een Siamese tweeling, we delen… meer dan het leve, glas alcohol halfvol
Niet half leeg, fuck nee, santé op de fanfare PROOST
Ook al is m’n glas leeg, ‘k heb geen angst meer voor wat later komt
Of toch want sommige verdwenen met de wind
Verdwenen in de mist, verdwaalden in de liefde
‘k Wou de dagen kon bevriezen, , maar jongens… worde ouder, meisjes … worde vrouwen
Trouwen, en krijgen kinderen
Misschien wist ‘k het wel maar wou ‘k het niet geloven
Dromen worden ingeruild voor een job, een auto en een bonus
We beloven elkaar te bellen maar de woorden die vervagen
We worden foto's in een kader, symbolen en verhalen
En komen we weer samen, dan dromen we over laten
Maar nooit meer over de fanfare, van honger en dorst

Er was nooit een vrouw die mooier kon zingen
Dan onze fanfare van honger en dorst
En het duurder nooit lang of we waren weer samen
De fanfare van honger en dorst

Ik heb schrik dat het gedaan is
Het leven is niks meer dan een raming
Gewoonweg een cirkel die we maken
Dus binnen een paar jaar zullen m’n kinderen de fanfare
Wel erven van mij gelijk ik het kreeg van m’n vader
Want de wereld heeft nood aan nieuwe verhalen
Dus ergens in Gent loopt een nieuwe fanfare
Een nieuwe fanfare van honger en dorst