De nacht is lang, de slaap is kort sinds jij ons huis verliet
Het bed is koud, de stilte schreeuwt en ik, ik begrijp het niet
M’n linkervoet zoekt op de tast de warmte van jouw lijf
’t Is tevergeefs dus ik besluit dat ik maar liggen blijf

Op het plafond verschijnt het beeld van onze liefdesnacht
De tederheid, de hartstocht die mij in extase bracht
Uitbundigheid, ik hoor de echo van je gulle lach
Dat laatste beeld dat hou ik vast, dat nooit verdwijnen mag

   ‘k Hou je vast, blijf bij mij
Ga niet weg, voel je vrij
‘k Hou je vast, blijf bij mij
Ga niet weg, voel je vrij   

Maar zou de nacht zonder de dag niet onvolkomen zijn
En zou het leven niet zonder de dood niet paradoxaler zijn
Ik rechtte mijn rug, verschoon het bed, een nieuwe dag breekt aan
Ik ben je kwijt, verdomd een feit, maar ik ga d’r tegenaan

Tijd verstrijkt, de wond geneest, langzaam verstilt de pijn
Ik leef per dag, week in week uit, het beste medicijn
Ik slaap weer goed langzaam vervaagt het zwarte horrorbeeld
Ik heb vannacht met lichte schroom weer met een vrouw het bed gedeeld

   Maar jij bent jij, voel je vrij
Ik claim je niet, niets voor mij
Jij bent jij, voel je vrij
Ik claim je niet, niets voor mij

De nacht is lang, de slaap is kort, vaak lig ik hier alleen
Televisielicht, een sigaret en niemand om me heen
Maar geen paniek, niet dat gevoel van zo vergeten zijn 
Ik kan het aan, ik kan met mezelf gewoon in vrede zijn