Nu het nog kan, wil ik je verhalen horen
Weten wat je weggegooid hebt, wat bewaard
Ik wil weten waar je vader voor het eerst ontmoet hebt
Wanneer je me verwekt hebt, hoe gebaard
Heb ik veel gehuild als kind, wat ik vergeten ben als man
En nu weer wil weten nu het nog kan

Nu het nog kan, wil ik je meer omhelzen
Weer trug verlangen naar je warme schoot
Je troosten met van jou geleerde woorden
De laatste angst wegnemen voor de dood
Ik zou je vaker moeten voeren met kleine hapjes liefde
En dan met je huilen, moeder nu het nog kan

Nu het nog kan, moet ik je in mijn armen sluiten
Lief doen als norm, leeft uit schaamte, schuld
Want die volmaakte baby werd die iemand met gebreken
Vooral een gebrek aan geduld ik wil nog graag even, even je zoon zijn
Je hand vasthouden, houden van
Kind zijn mamma, mamma zeggen nu het nog kan

O ja, ik weet best wat ik allemaal zou moeten
Maar mam, het komt er niet zo van
Nu sta ik weer de blits te maken in Paradiso
In plaats van naar jou toe te komen, nu het nog kan
En jij mamma, ben je te oud aan het worden
Ben je misschien te bang, zwijg je in plaats van los te barsten, nu