Als ik lig op een bed
Aan een slang aan een kastje
Een papegaai aan een stang
Plasticzak voor mijn plasje
Als een zuster uit de West
Mij mijn medicijn komt geven
En de dokter zakelijk zegt
U heeft nog een maand te leven

Als mijn vrouw mijn hand pakt
En ik nat ban van haar tranen
Als de troost is opgedroogd
En wij ons gelukkig wanen
Als de kinderen goed bedoeld
Zeggen dat ik los moet laten
En ik denk toen ik jong was
Had ik ook gemakkelijk praten

Als ze bij het NOS journaal
Aan mijn necrologie beginnen
En ik de zielenherder vraag
Kun je in de hemel pinnen
Als de washand van de zuster
Heen en weet gaat op mijn billen
En zij onbevangen vraagt
Wat zou u nog willen

Dan zal ik versuft door de morfine
Nauwelijks in staat tot praten
Op mijn laatste drup adrenaline
Stamelen: Laat me, laat me
Nog een keer
Zingen wat ik heb te zeggen
Overschreeuwen overleggen
Nog een keer
Over nemen overgeven
Over lijden overleven
Nog een keer
Overbruggen over dijken
Over ruggen over lijken
Nog een keer

Op te lopen
Terwijl de band nog staat te spelen
En het publiek uit duizend kelen
Ritmisch uitschreeuwt: we want more
En dan aan de mensen vragen
Wat ik al zo vaak heb willen vragen
Kunt u mij nog wel verdragen
En het publiek antwoord in koor

Nog een keer
Overzien en overhoren
Overlappen over Moren
Nog een keer
Overal en over matig
Over doen en overlaten
Nog een keer
Over hoop en over zweven
Overdaad en overdreven
Nog een keer